Ιούλιος και τα "παγκύρια"στα πηλιορείτικα χωριά -παρ'όλην την κακή συγκυρία- καλά κρατούν. Βλέπετε, η Αγ. Μαρίνα, ο Αϊ-Λιας, η Αγ. Παρασκευή, ο Αγ. Παντελεήμονας πάντα θα γιορτάζονται εν "τυμπάνω και χορώ"!
Βέβαια πολλοί λένε, πως αυτά σήμερα έχουν ευτελιστεί! Τα ίδια ακριβώς έλεγαν και πριν εκατό χρόνια! Ωστόσο:
 |
| εφημερίδα ΚΗΡΥΞ, Βόλος, 1912 |
Παρακάτω υπάρχουν κάποιες "παγκυριώτ'κες"μουσικές επιλογές.
Οι δύο πρώτες είναι με νταούλια (εκτελέσεις από Πηλιορείτες μουσικούς) και οι δύο επόμενες "νεωτερικές"!
Αυτό, γιατί στα πηλιορείτικα πανηγύρια η αρχή γινόταν (από τις αρχές του περασμένου αιώνα) από τα νταούλια που έπαιζαν διάφορους σκοπούς (ΕΔΩ).
Μετά ακολουθούσε η λαϊκο-δημοτική ορχήστρα που έπαιζε εκτός των δημοτικών, επίσης λαϊκά, αλλά και ευρωπαϊκά κομμάτια.Τέτοιες ορχήστρες υπήρχαν αρκετές: Γ. Ζήση-Γυφτογιώργη, Θεοχ. Παντίδη, Κων. Ζαχαρά, Αχιλ.Χατζηζήση, Οδ. Σίδερη, Θαν. Γκιόλμα, Ορ. Κατσαγεώργη, Φάμπα, Καραδέμητρου κλπ. Έτσι:
Το πρώτο η Rosamunte ή Rosamunta (Γερμανική πόλκα) * ήταν το αρχικό ανάκρουσμα των περισσότερων ορχηστρών -σε κακή εκτέλεση συνήθως!
Το δεύτερο είναι η γνωστή -ελληνικότατη- Γιάνκα που χορεύονταν μανιωδώς στις πλατείες τις δεκαετίες 1960 -70!
ΓΑΜΗΛΙΟ (νταούλια)
ΣΑΓΓΑΡΙΟΣ (νταούλια)
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ (Rosamunde) *
ΓΙΑΝΚΑ
* Ευχαριστώ τον αγαπητό κ. Θεόδωρο Γκαβαρδίνα που μου το θύμισε!